نقد رمان وقت بودن
نقد رمان وقت بودن : بیان یکی ازمعضلات موجود درجامعه مستعضف جنوب کشور.
داستانی ساده و قابل فهم .
نویسنده معضل موجود جامعه مستعضف جنوب کشورمان را با دیدی نه منتقدانه که محبانه نگاه کرده است و سعی کرده تا راه حل ارائه بدهد. مشکل رسیدگی نکردن مسئولین به مناطق محروم کشورمان و خرج بودجه های بیت المال در جاهایی که تاسف بار است و دست و پا زدن مردم این مناطق با مشکلاتشان و روی آوردن به راه حل هایی نادرست، نه فقط گناهش بر گردن مسئولین است که نتیجه اش هم خودش یک معضل بزرگ شده و بر دامان جمهوری اسلامی نشسته است.
نویسنده فراتر از کم کاری ها بیان می کند که یک فرد دلسوز هم می تواند کمک کار باشد و باری را از روی زمین بردارد که یک دولت با حجم عرض و طولی که دارد نتوانسته، چون نخواسته است.
داستان قاچاق سوخت و مواد است در روستاها و شهرهای جنوب شرقی که عده ای به دلیل فقر مالی و عده ای به دلیل سود هنگفت دست به این کار می زنند.
سرهنگ نیروی انتظامی سال آخر خدمتش به این مناطق اعزام می شود و با دید روشن و سبک برادرانه، برای رفع بیکاری و رویگردانی از قاچاق، مردم سنی
نشین روستا را یاری می دهد. از سوی دیگر با قاچاقچیان ماهر منطقه مقابله می کند، هر چند که به دلیل سکوت متعصبانه ی قومی عده ای کاری از پیش نمی
برند و همچنان شهید روی دستش می ماند و سر آخر برای نجات زندگی یکی از همین مردم از پست و مقام و آبرویش می گذرد.
نویسنده شاید می خواسته الگوی عملی نشان دهد یا راهکاری ارائه دهد یا یادی از نیروهای به نام اما مخلص کرده باشد یا مظلومیت مردم مناطق محروم را نشان دهد ...
خلاصه در همه ی این ها به اندازه یک داستان بلند توفیق داشته است.
در نهایت اینکه رمانی سالم و خوب است ...